Integratie van Ayurveda in de Westerse geneeskunde
Deze inleiding beschrijft een aantal voorbeelden van wetenschappelijk onderzoek die een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de koppeling en vertaalslag tussen ayurveda en reguliere geneeskunde.
In 1988 werd in Amerika veel publiciteit gegeven aan het werk van dr. Dean Omish “reverse heart disease without drugs or surgery” (behandeling van hartziekte zonder medicijnen of operatie). Omish was cardioloog in San Francisco en deed onderzoek bij vijfenveertig hartpatiënten in een vergevorderd stadium van hun ziekte (o.a. arteriosclerose) namelijk het stadium waarbij de kransslagader -die het hart van zuurstof voorziet- steeds verder werd afgesloten door vettige afzetting in het bloedvat (plaque afzetting genoemd) Hij toonde aan dat patiënten de plaque afzetting zelf konden beïnvloeden en de plaque zelfs konden terugdringen en verkleinen.
Door deze methode gingen de slagaderen van deze patiënten steeds verder open en kwam er meer zuurstofrijk bloed in hun hart, wat verlichting bracht van de klacht van pijn op de borst en het risico op een dodelijke hartaanval verminderde. In plaats van de gebruikelijke medicatie of operatie (dotter of bypass) om de verstopte slagaderen weer open te krijgen, gebruikte de onderzoeksgroep van dr. Omish een strikt dieet met weinig cholesterol eenvoudige yogaoefeningen en meditatie. Deze methode klinkt nu als heel plausibel maar werd toen als heel bijzonder gezien. Tot die tijd had de reguliere geneeskunde namelijk nooit eerder onderkend dat hartziekten omkeerbaar konden zijn, als het proces van plaque afzetting eenmaal was begonnen. Het reguliere geneeskundig standpunt tot dan toe was dat een zieke slagader zijn eigen ontwikkelingsgang volgt. Het zou er niet toe doen wat je eet, denkt of doet, de slagader volgt zijn eigen weg en elke dag gaat deze een beetje verder achteruit tot de kransslagaders uiteindelijk geblokkeerd raken en de hartspier verstikken.
De ayurvedische geneeswijze zou zeggen dat het baanbrekende werk van Omish op het gebied van hartziekten voor iedere aandoening c.q. ziekte geldt. Als je maar weet hoe geest en lichaam met elkaar in verbinding staan kan je snel en moeiteloos het evenwicht tussen geest en lichaam herstellen!! Een plaque afzetting die vol cholesterol zit, ziet er stevig uit en lijkt niet veranderlijk. Deze plaque afzetting is echter levend en verandert net als de rest van je lichaam voortdurend, er gaan nieuwe vetmoleculen in en uit en er ontwikkelen zich nieuwe haarvaten om zuurstof en voedsel aan te voeren. Schijnbaar is dit proces te beïnvloeden en kunnen we wat we in ons lichaam opbouwen (in dit geval een plaqueafzetting) ook weer ongedaan maken! Dit voorbeeld van integratie van ayurveda en regulier brengt ons direct naar de diepere oorzaak van genezing die al reeds lang bekend is in de ayurveda namelijk het feit dat je meer bent dan je materiele (stoffelijk) lichaam en dat in dit ‘meer zijn’ de echte genezing plaats vindt. De wetenschappelijk onderbouwing van het feit dat je meer bent dan je lichaam liet nog even op zich wachten, maar de eerste fase van het bewijs geleverd door Omish was duidelijk voor iedereen.
Als “reguliere leek” hebben we de neiging om ons lichaam als een vast, materieel voorwerp te zien terwijl niets minder waar is. Het lichaam is een dynamisch evenwicht waardoor het massief lijkt. Wanneer je echter een stuk huid bij je buik vastpakt dan is het “vetrolletje” tussen je vingers niet hetzelfde vetrolletje als een maand geleden. Je vetweefsel (vetcellen) is continu bezig met vet te verwerken en op te slaan (vetopname) en vet af te breken (vetafgifte) zodat al het vet elke drie weken totaal vervangen is. Omdat dit continu gebeurd merk je hier echter weinig van. Zo krijg je ook elke vijf dagen een nieuw maagslijmvlies. Elke vijf weken heb je een compleet nieuwe huid, je skelet wat zeer hard en stabiel lijkt wordt elke drie maanden volledig vernieuwd. Je lijkt uitwendig dus wel stabiel maat je bent een dynamisch proces wat elke dag verandert! Deze theorie werd compleet gemaakt met de komst van het isotopenonderzoek (radioactief labelen van stofjes).
Met behulp van isotopenonderzoek werd wetenschappelijk bevestigd dat 98% van het totale aantal atomen in je lichaam jaarlijks vervangen wordt, in drie jaar tijd zijn alle atomen van jelichaam vervangen. Stoffelijk gezien ben je dus niet dezelfde als drie jaar geleden maar heb je een geheel vernieuwd stoffelijk lichaam, toch ben je nog steeds diezelfde persoon. Met deze regulier bewezen wetenschap kan je dus nooit zeggen dat je je lichaam bent, er is maar een conclusie mogelijk, namelijk het feit dat je meer bent dan je stoffelijk lichaam wat dezelfde stelling is die de ayurveda ook als uitgangspunt heeft!! Een laatste voorbeeld waar ayurveda en regulier elkaar raken is het nut van massage. Ayurveda raadt (dagelijkse) massage aan.
In het reguliere veld was tot begin jaren 80 het nut van aanraking (massage) wetenschappelijk niet aangetoond. Een publicatie in Science van dat jaar deed echter verslag van het effect van cholesterolrijke voeding op proefdieren. Ondanks dit vetrijke eten vertoonde een groep konijnen een minder hoge cholesterolspiegel dan de andere maar men wist niet waarom. Toen ontdekte men dat de verzorger van deze groep konijnen de dieren niet alleen te eten gaf maar ook aaide en knuffelde en hierdoor het schadelijk effect van de vetrijke voeding (hoog cholesterolgehalte dus) uitbleef.
Later werd aangetoond dat massage bij mensen de afgifte van het hormoon vasoactief intestinaal polypeptide (VIP) kan stimuleren. Het hormoon VIP is een van de sterkste vaatverwijdende middelen die de medische wetenschap kent en VIP versterkt de bloedstroom naar het hart. Deze kennis betekent dat bepaalde ayurvedische massage technieken een belangrijk instrument kunnen zijn in de co-behandeling van hart en vaatziekte. Het belangrijkste principe van de ayurveda is dat de geest een zeer diepgaande invloed heeft op het lichaam (en omgekeerd), een principe wat in het reguliere vakgebied van de Psycho-neuro-immunologie begrepen en onderzocht wordt. Vooral in dit reguliere vakgebied zal ayurveda een bijdrage kunnen leveren door samen te werken en ayurvedische technieken regulier te integreren en de effecten te meten.